Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایران اکونومیست»
2024-05-09@08:11:24 GMT

نقش تشکل های کشاورزی در برنامه هفتم

تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۷۷۵۹۷

نقش تشکل های کشاورزی در برنامه هفتم

توسعه جریانی است که بازسازی، اصلاح و ارتقای ساختار و نظام اقتصادی و اجتماعی یک کشور را به همراه دارد و افزون بر اینکه بهبود شاخص‌هایی همچون میزان تولید و درآمد را دربرمی‌گیرد.

به گزارش ایران اکونومیست، مراد محمدی، معاون توسعه تعاونی‌ها، تشکل‌ها و نظام‌های بهره‌برداری سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران در یادداشتی برای مهر نوشت:

توسعه جریانی است که بازسازی، اصلاح و ارتقای ساختار و نظام اقتصادی و اجتماعی یک کشور را به همراه دارد و افزون بر اینکه بهبود شاخص‌هایی همچون میزان تولید و درآمد را دربرمی‌گیرد شامل ایجاد دگرگونی‌های اساسی در ساختارهای نهادی، اجتماعی، اداری و همچنین ایستارها و دیدگاه‌های عمومی مردم جامعه نیز است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تجربه چندین برنامه توسعه نشان داده که توسعه امری صرفاً دولتی نمی‌تواند باشد و در صورت کم توجهی به نقش مردم، برنامه توسعه نمی‌تواند پیشرفت پیش‌بینی شده را داشته باشد. بدین لحاظ حضور و مشارکت مردم چه در مرحله تدوین و چه در مرحله اجرا و ارزیابی برنامه می‌تواند در موفق بودن برنامه نقش قابل توجهی داشته باشد.

اگرچه همه مردم در برنامه توسعه بطور غیرمستقیم ذینفع می‌باشند اما در عین حال تک‌تک آنها نه توان و نه امکان حضور و مشارکت در برنامه‌های توسعه را بطور مستقیم دارند، برای تحقق این حضور و مشارکت، ساختارهایی طراحی و رسمیت یافته‌اند که می‌توانند از طریق نهادهای که در حوزه‌ها و بخشهای مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و یا فرهنگی تشکیل می‌شوند این امر مهم را اجرایی سازند. بدین لحاظ سازمان دادن مردم در قالب‌های مختلف تشکلی به عنوان نهادهای واسطه‌ای می‌تواند آنها را صاحب توان و ظرفیت لازم برای طرح نظرات، مسائل، مطالبات عمومی و اجتماعی و همچنین مشارکت عملیاتی در اجرای برنامه‌ها نماید. هر کدام از تشکل‌ها، طیفی از افراد جامعه را نمایندگی می‌کنند و برآیند آنها کلیت جامعه را دربرمی‌گیرد. آنها می‌توانند حضور و مشارکت مردم را در انجام امور فراهم آورند و با کنش جمعی که ایجاد می‌کنند حضور و تأثیرگذاری نقش مردم را در برنامه توسعه به ظهور می‌رسانند. تجربه بسیاری از کشورها نشان داده جامعه توسعه یافته محصول مشارکت آگاهانه، هدفمند و مطالبه‌گر تشکل‌ها در عرصه‌های مختلف می‌باشد. این امر از آنجا ناشی می‌شود که دولتها به تنهایی قادر به انجام همه امور نخواهند بود و برای پیشرفت و توسعه همه جانبه لازم است از حضور و مشارکت مردم در برنامه توسعه در قالب تشکل‌هایی که برخاسته از بطن مردم هستند بهره برده و آنها را با خود همراه کنند.

در ایران نیز قانون‌گذاران قانون اساسی با وقوف به نقش و اهمیت مشارکت مردم در فرازهای مختلف این قانون و از جمله در اصل سوم بندهای هشتم و پانزدهم به روشنی و صراحت دولت را موظف کرده‌اند در زمینه مشارکت عامه مردم در تعیین سرنوشت سیاسی‌، اقتصادی‌، اجتماعی و فرهنگی خویش و توسعه و تحکیم برادری اسلامی و تعاون عمومی بین همه مردم، تمام توان خویش را بکارگرفته و آن را در عمل به اجرا درآورد. این مفاد قانونی و مواد قانونی متعددی که بعد از آن در زمینه مشارکت مردم در توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی به تصویب رسید، بستر سازی برای جلب مشارکت مردم در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را بوجود آورده‌اند. تحقق اجرای این مفاد قانونی مستلزم آن است که دولت در تمامی اقدامات، فعالیت‌ها و بویژه برنامه‌های توسعه، سیاست‌ها و راهبردهای لازم را برای تحقق آنها بعمل آورد. از مهمترین ابزارها برای تحقق مشارکت و حضور مردم در امور مختلف، سازماندهی آنها در قالب‌های مختلف تشکلی از جمله اصناف، تعاونی‌ها، انجمن‌ها و سندیکاها می‌باشد، این قالب‌ها می‌توانند برای مردم متفرق و پراکنده توان و امکان لازم را برای مشارکت در برنامه‌های توسعه را فراهم نمایند.

بخش کشاورزی یکی از مهمترین و تواناترین بخشهای اقتصاد کشور است که تأمین کننده حدود یک پنجم تولید ناخالص داخلی، یک سوم اشتغال و بیش از چهار پنجم نیازهای غذایی و نیمی از صادرات غیر نفتی است. این بخش در عین حال با مسائل و مشکلاتی روبروست که حل آنها سیاست‌گذاری و برنامه ریزی مناسب در برنامه‌های توسعه از جمله برنامه هفتم را می‌طلبد. بخش کشاورزی ضمن آنکه بخش اعظم آن تحت مالکیت مردم است، عمده آن نیز در اختیار طیف گسترده‌ای از کشاورزان خرده مالک است، بدین لحاظ شاغلین این بخش دارای نقش مؤثرتر و مهمتری در توسعه و پیشرفت این بخش می‌باشند و توجه به جلب مشارکت و حضور آنها در تدوین و اجرای برنامه‌های توسعه بیش از پیش دارای اهمیت است و بدون مشارکت آنها تحقق بسیاری از اهداف برنامه امکان پذیر نمی‌باشد. مشارکت مردم در بخش کشاورزی از طریق تشکل‌هایی است که در قالب‌های مختلف در این بخش شکل گرفته و فعال می‌باشند. این تشکل‌ها به نمایندگی کشاورزان و بهره برداران بخش کشاورزی می‌توانند در تسهیل ارتباط بین دولت و مردم، اجرای مناسب سیاستها و برنامه‌های مورد نظر دولت، مشارکت در تصمیم‌گیریها و تصمیم‌سازیها، تسهیل در واگذاری مسئولیت‌های تصدی‌گری و بسیاری دیگر از امور به نحو بارزی منشأ اثر بوده و زمینه ساز تحقق بسیاری از نیازها و خواسته‌های ملی کشور باشند. آنها می‌توانند در تدوین، اجرا و ارزیابی برنامه مشارکت فعال داشته و در جهت تحقق اهداف برنامه در زمینه‌های مختلف مرتبط با حوزه فعالیتشان تأثیرگذار باشند. تشکل‌های کشاورزی با حضور و مشارکت در برنامه‌های توسعه از جمله برنامه هفتم بار اجرایی دولت را کاهش داده و می‌توانند برنامه را از یک برنامه صرفاً دولتی به یک برنامه دولتی مردمی تبدیل کنند، همچنین آنها می‌توانند با ایجاد همدلی، صمیمیت، تعاون، همکاری و مشارکت در میان اقشار مختلفت بهره بردار و تولیدکننده در جامعه کشاورزی باعث مشارکت آنها در تحقق اهداف برنامه شده و سرمایه اجتماعی را در بخش کشاورزی افزایش دهند.

بدون شک نقش آفرینی تشکل‌های کشاورزی در برنامه هفتم توسعه می‌تواند در موفقیت این برنامه بسیار تأثیرگذار باشد. این امر بتدریج زمینه مردمی‌سازی برنامه و تدوین و اجرای آن را بر اساس شرایط واقعی امکان پذیر می‌سازد و انتظار می‌رود دست اندرکاران برنامه هفتم توسعه این امر را مورد توجه قرار داده و هم‌زمان با توجه به نظرات تشکل‌ها در تدوین برنامه، آنها را در اجرا و ارزیابی برنامه نیز مشارکت دهند.

  منبع: خبرگزاری مهر برچسب ها: سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران ، مراد محمدی ، برنامه هفتم توسعه ، کشاورزی

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران مراد محمدی برنامه هفتم توسعه کشاورزی برنامه های توسعه مشارکت مردم حضور و مشارکت برنامه توسعه بخش کشاورزی برنامه هفتم قالب ها تشکل ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۷۷۵۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با ویژگی‌های جت جنگنده نسل هفتم آشنا شوید

در حالی که اکثر مردم با جنگنده‌های نسل چهارم مانند اف-۱۶ فایتینگ فالکون ساخت جنرال داینامیکس و جنگنده‌های نسل پنجم مانند F-۳۵ لایتنینگ II ساخت لاکهید مارتین آشنا هستند، چندین کشور مشغول کار بر روی یک هواپیمای نسل ششم هستند. وقتی به توپ کریستالی نشان دهنده آینده نگاه می‌کنیم، می‌توان گفت که با توجه به پیشرفت‌های تکنولوژیکی، مفهوم جنگنده نسل هفتم چندان دور از ذهن نیست.

به گزارش روزیاتو، با این حال، قبل از اینکه یک جنگنده نسل هفتمی را تصور کنیم، اجازه دهید ابتدا مفهوم نسل در جت‌های جنگنده را بررسی کنیم و ببینیم که چه معنایی دارد و هواپیما‌های نظامی چگونه تکامل یافته اند.

نسل‌های جت جنگنده

در سال ۱۹۹۰، ریچارد پی. هالیون، مشاور ارشد مسائل هوا و فضا در پنتاگون، طبقه بندی جت‌های جنگنده را به شش نسل هواپیما بر اساس دسته‌های زیر پیشنهاد کرد:

مادون صوت

هماصوتی (سرعتی مساوی با سرعت صوت)

مافوق صوت

ماخ-۲

چند ماموریتی

قدرت مانور بالا

جت‌های جنگنده نسل اول

جت‌های جنگنده نسل اول در روز‌های پایانی جنگ جهانی دوم توسعه یافتند، و در حالی که شبیه به طرح‌های مورد استفاده برای هواپیما‌های پیستونی مانند سوپرمارین اسپیت فایر و مسرشمیت Bf ۱۰۹ بودند، بال‌هایی مایل و دارای شیب داشتند و از موتور‌های جت نیرو می‌گرفتند. نمونه‌هایی از جت‌های جنگنده نسل اول هواپیما‌های زیر هستند:

Messerschmitt Me ۲۶۲

Gloster Meteor

de Havilland Vampire

Lockheed F-۸۰

جت‌های جنگنده نسل دوم

جنگ کره (۱۹۵۳-۱۹۵۰) سازندگان هواپیما‌های نظامی را با چالش‌های جدیدی در طراحی هواپیما‌هایی که بتوانند به طور مؤثر در سرعت‌های بالا عمل کنند، مواجه کرد. پس از جنگ جهانی دوم، جت‌های جنگنده عمدتاً برای رهگیری سایر هواپیما‌ها استفاده می‌شدند. با این حال، طراحان به زودی نیاز به هواپیما‌های چند منظوره را درک کردند، هواپیما‌هایی که بتواند با هواپیما‌های دیگر مبارزه کند و مأموریت‌های پشتیبانی زمینی را انجام دهد. نمونه‌هایی از جنگنده‌های جت نسل دوم عبارتند از:

Lockheed F-۱۰۴ Starfighter

Mikoyan-Gurevich MiG-۲۱

English Electric Lightning

Dassault Mirage III

جت‌های جنگنده نسل سوم

جت‌های جنگنده نسل سوم که به گونه‌ای طراحی شده بودند که بتوانند نقش‌های زیادی را ایفا کنند و چندین نوع مهمات را حمل کنند. آن‌ها همچنین قادر بودند بمب‌های هدایت لیزری شلیک کنند و در عین حال قادر به انجام نبرد‌های هوا به هوا نیز بودند. نمونه‌هایی از جنگنده‌های نسل سوم جت عبارتند از:

McDonnell Douglas F-۴ Phantom

Mikoyan-Gurevich MiG-۲۳

Sukhoi Su-۱۷

Shenyang J-۸

Hawker Siddeley Harrier

نسل چهارم جنگنده‌های جت

در دهه ۱۹۷۰، طراحان هواپیما شروع به استفاده از مواد کامپوزیتی مانند فیبر کربن، فناوری پرواز با سیم و حسگر‌های پیشرفته‌تر کردند. جت‌های نسل سوم قبلی عمدتاً برای سرعت طراحی شده بودند و از موشک‌های هوا به هوا مانند Sparrow و Sidewinder استفاده می‌کردند. در اینجا، جت‌های جنگنده نسل چهارم بسیار سبک‌تر بوده و نسبت پیشرانه به وزن بیشتری داشتند که باعث می‌شد قدرت مانور بیشتری داشته باشند. جنگنده‌های قابل توجه نسل چهارم عبارتند از:

General Dynamics F-۱۶

Saab ۳۷ Viggen

Panavia Tornado

جت‌های جنگنده نسل پنجم

به دنبال پیشرفت‌های عظیم در فناوری کامپیوتری، دیجیتالی شدن و پنهانکاری، نسل پنجم جت‌های جنگنده پیشرفته‌ترین هواپیما‌های نظامی امروزی هستند. در حالی که جنگنده‌های نسل چهارم بر قابلیت مانور و رهگیری در فاصله نزدیک تاکید داشتند، جنگنده‌های نسل پنجم هواپیما‌های چند منظوره با قابلیت‌های پنهانکاری و آویونیک پیشرفته هستند. نمونه‌هایی از جت‌های جنگنده نسل پنجم عبارتند از:

Lockheed Martin F-۲۲ Raptor

Lockheed Martin F-۳۵ Lightning II

Chengdu J-۲۰

Sukhoi Su-۵۷

جت‌های جنگنده نسل ششم

در حالی که هنوز در حال توسعه هستند، انتظار می‌رود جنگنده‌های جت نسل ششم با فناوری جدید و درس‌های آموخته شده از هواپیما‌های نسل پنجم ساخته شوند. با تمرکز بر تهدیدات آینده، نقش جت جنگنده به عنوان یک هواپیمای برتری هوایی اهمیت کمتری دارد. اکنون این جنگنده بر روی انجام ماموریت‌های سرنشین دار و بدون سرنشین در حین کار در کنار هواپیما‌های بدون سرنشین تمرکز دارد. در حال حاضر، ایالات متحده و روسیه در حال کار بر روی توسعه یک جنگنده نسل پنجم برای رسیدن به نسل جدید هستند، در حالی که کشور‌های دیگری مانند بریتانیا، ژاپن، سوئد، فرانسه، آلمان و ایتالیا برای ساخت یک جت جنگنده جدید نسل ششم با یکدیگر همکاری می‌کنند.

جت‌های جنگنده نسل هفتم

در حالی که جت جنگنده نسل ششم هنوز در حال توسعه است، هر جت نسل هفتمی احتمالاً از همان الگوی تکامل جنگنده‌های جت در طول دهه‌های گذشته پیروی خواهد کرد. در گذشته، نسل‌های جت‌های جنگنده بر اساس موفقیت‌های گذشته و در عین حال ادغام فناوری‌های جدید ساخته می‌شدند.

برنامه‌هایی مانند B-۲۱ Raider از کمپانی نورثروپ گرومن در حال پیشرفت فناوری مورد استفاده برای ساخت بمب افکن پنهانکار B-۲ Spirit هستند. با این حال، با تمرکز نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) بر روی پهپادها، احتمال استفاده از هواپیما‌های سرنشین دار در آینده کمتر می‌شود.

همه صحبت‌ها در مورد هواپیما‌های بدون سرنشین و هوش مصنوعی است

اگر به جنگ کنونی در اوکراین پس از تهاجم روسیه به این کشور در فوریه ۲۰۲۲ نگاه کنید، خواهید دید که چگونه هواپیما‌های بدون سرنشین یا همان پهپاد‌ها شیوه جنگیدن را تغییر داده اند. در جنگ اوکراین، هزاران پهپاد در مقیاسی بی سابقه برای انجام وظایف زیر استفاده شده است:

ردیابی نیرو‌های دشمن

هدایت توپخانه و بمب

پرتاب مهمات روی اهداف

تعقیب و تخریب وسایل نقلیه در حال حرکت

در کنار توسعه جت‌های جنگنده نسل ششم، نیروی هوایی ایالات متحده در حال کار بر روی چیزی است که آن را “هواپیمای رزمی مشترک (CCA) ” می‌نامد. CCA یک هواپیمای بدون سرنشین است که در کنار جت‌های جنگنده نسل ششم و بمب افکن‌های پنهانکار فعالیت می‌کند. برخلاف حامل‌های هوایی جنگی بدون سرنشین فعلی (UCAV) مانند Predator و Reaper که برای شناسایی و انهدام اهداف خاص با موشک‌های هلفایر استفاده می‌شوند، CCA از هوش مصنوعی استفاده خواهد کرد. نیروی هوایی ایالات متحده در حال کار بر روی سناریوی داشتن یک هواپیمای خلبان دار با چندین CCA است. هواپیمای سرنشین دار می‌تواند از فاصله‌ای ایمن انجام ماموریت کند در حالی که به CCA‌ها اجازه می‌دهد تا قسمت‌های خطرناک ماموریت را انجام دهند.

کشور‌هایی مانند چین قابلیت‌های دفاعی زمین به هوای خود را به میزان قابل توجهی بهبود بخشیده‌اند که در صورت وقوع درگیری بین ایالات متحده و چین، استقرار هواپیما‌های سرنشین‌دار را با خطر مواجه می‌کند. به عنوان بخشی از بودجه سال ۲۰۲۵، نیروی هوایی ایالات متحده ۵۵۹ میلیون دلار برای توسعه بیشتر سیستم هوایی CCA خود درخواست کرده است. در حال حاضر، قیمت تولید هر فروند F-۳۵ Lightning II بیش از ۲۰ میلیون دلار (بدون هزینه‌های توسعه و غیره) است و نیروی هوایی معتقد است CCA دو سوم هزینه کمتری دارد. با نگاهی به اینکه چگونه وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین (پهپادها) برای جایگزینی هواپیما‌های سرنشین دار ساخته می‌شوند، می‌توان فرض کرد که جت‌های جنگنده نسل هفتم بدون سرنشین بوده و با استفاده از هوش مصنوعی (AI) کار می‌کنند.

دیگر خبرها

  • توسعه محلات، مشارکت مردم را محقق می‌کند
  • با ویژگی‌های جت جنگنده نسل هفتم آشنا شوید
  • توسعه آبزی‌پروری خرد معیشتی در سواحل روستایی بوشهر
  • اهتمام بانک کشاورزی به تحقق امنیت غذایی با مشارکت مردم
  • افزایش ۳۰ درصدی تعداد تشکل های جامعه کارگری در دولت سیزدهم
  • اجرای کامل مصوبات شورای توسعه تشکل های مردم نهاد قزوین
  • انتصاب رییس مرکز برنامه‌ریزی راهبردی و توسعه منابع دانشگاه شریف
  • بسیاری از مسائل معلمان در برنامه هفتم توسعه مدنظر قرار گرفته است
  • تصویب طرح پهنه‌بندی حریم شهر مشهد برای نخستین‌بار
  • جهاد میدانی محققان برای جهش تولید با مشارکت مردم در بوشهر اجرا شد